POLSKIE MIEJSCA PAMIĘCI W AFRYCE

Na 100 lecie odzyskania niepodległości przez Polskę, odnowiliśmy zapomniany polski cmentarz w Afryce.

Polskie Miejsca Pamięci w Afryce to m. in. polskie cmentarze w Zambii, Zimbabwe i Tanzanii.  

​

Z okazji 100-lecia odzyskania Niepodległości przez Polskę, rozpoczęliśmy realizację projektu ,,Harcerska Afryka” mającego na celu odszukanie, oczyszczenie i inwentaryzację 3 polskich nekropolii oraz całkowite odrestaurowanie cmentarza w Rusape.

​

​

W Zimbabwe dotarliśmy do 3 polskich nekropolii:

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

RENOWACJA CMENTARZA W RUSAPE!

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

• Wszystkie groby zostały naprawione, wyrównane wg przyjętego standardu i pomalowane na biało

• Wszystkie połamane krzyże zostały posklejane, postawione i pomalowane na biało

• Napisy na krzyżach zostały ponownie pomalowane na czarno.

• Wszystkie groby i alejki zostały wypełnione szarym kamieniem

• Został zbudowany solidny, ceglany murek, pomalowany na biało, wyznaczający polską kwaterę.

• Zrekonstruowana została tablica cmentarna z informacją o Polakach znajdująca się przy krzyżu głównym. Pozostało na niej oryginalne godło Polski.

• Podstawy krzyży zostały pomalowane na biało-czerwono

• Na każdym krzyżu znalazła się miniaturka godła Polski.

• Na murze zawisła symboliczną tabliczka mówiąca o misji CDZWiP i ZHR. 

​

​

​

​

(dawniej Gatooma)

8 grobów

​

​

13 grobów 

​

(dawniej Marandellas)

9 grobów

• Każdy grób został dokładnie oczyszczony i zinwentaryzowany.

• Dzięki współpracy z Centrum Dokumentacji Zsyłek, Wypędzeń i Przesiedleń wykonana została dokumentacja fotograficzna i filmowa, szczegółowe pomiary oraz szkice. 

Na tym nie poprzestajemy!

​

Powstają kolejne projekty renowacji cmentarzy w Afryce. 

Złap kontekst 

Polacy w Afryce? 

Wybuch wojny między Niemcami i Związkiem Sowieckim w 1941 roku sprawił, że zmieniła się sytuacja polityczna i doszło do podpisania w Londynie ważnego dla naszych zesłańców porozumienia, znanego w historii jako układ Sikorski-Majski. 

- Przede wszystkim mówił o tym, że na południu Związku Sowieckiego ma się tworzyć Armia Polska, nad którą dowództwo objął gen. Władysław Anders. W związku z tym na południe zaczęli się przemieszczać mężczyźni - zesłańcy czy łagiernicy, którzy chcieli wstąpić do armii. Z jednej strony był to patriotyczny obowiązek, z drugiej - szansa na wydostanie się ze Związku Sowieckiego. 

I drugi ważny punkt tej umowy: informacja o ogłoszeniu tzw. "amnestii". Sam termin jest oczywiście problematyczny. Ale owa "amnestia" umożliwiła ludności polskiej przemieszczanie się - z pewnym ograniczeniami - po ZSRS. Część polskich cywili, w tym kobiety i dzieci, zdecydowała się więc na podróż w nieznane - na południe ZSRS - w nadziei, że uda im się wydostać razem z żołnierzami - wyjaśnia Anna Hejczyk z Centrum Dokumentacji Zsyłek, Wypędzeń i Przesiedleń UP.

​

Na podstawie umów polsko-brytyjskich Polacy zostali skierowani do specjalnie przygotowanych osiedli. Powstały one na terenach bezpiecznych, na których wówczas można było przeczekać wojnę. Była to Afryka Wschodnia i Południowa, czyli tereny będące koloniami bądź dominiami, protektoratami czy terytoriami mandatowymi Wielkiej Brytanii.

Więcej informacji o cmentarzach z projektu Harcerska Afryka:

W Zambii i Zimbabwe zbudowano 9 polskich obozów dla uchodźców.

Po każdym z nich do dzisiaj zostały cmentarze,
na których spoczywają m.in. polskie kobiety i dzieci
uratowane przez generała Andersa z sowieckich obozów.

​

Chcesz wiedzieć więcej o polskich osiedlach w Afryce? kliknij:

​